Laatst was de man waarover zij schrijft (Dirk de Wachter) ook op tv en wat hij uitdraagt, spreekt me enorm aan! http://www.rechtopgeld.nl/besparen/column
"Van de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter verscheen pas Borderline times. Het boek is een groot succes in ons buurland, en nu ook hier. De Wachter is op verschillende plaatsen geïnterviewd en kan goed vertellen.
De kern van zijn boodschap is dat ons moderne Westerse leven te snel gaat. We racen (in zijn beeldspraak) voort in een speedboot. Steeds meer mensen kunnen die snelheid niet aan, vallen uit de boot, en worden opgevist door psychiaters die in roeiboten achter de raceboot aan peddelen. De drenkelingen moeten opgelapt met medicijnen.
In België gebruikt één op de tien mensen psychofarmaca: antidepressiva, of kalmeringsmiddelen. Steeds meer mensen raken arbeidsongeschikt om psychische redenen. De mensen die nog wel in de speedboot zitten gebruiken ook medicijnen, om het vol te houden.
De Wachter waarschuwt dat we de grenzen van de menselijke draagkracht naderen. Hij ziet dat er, ook onder economen (zoals de Britten Richard Layard en vader en zoon Skdelski, maar ook onze eigen Arnold Heertje), een steeds luider pleidooi klinkt voor beter, in plaats van steeds meer. Het streven naar economische groei doet mensen geen goed, net zoals het – volgens hem – obsessieve streven naar geluk weinig oplevert.
We moeten reizen naar idioot verre en exotische bestemmingen, ons over de kop sporten, drie keer de Mont Ventoux op in een zware versnelling. Zijn vraag is: en wat daarna? Hij pleit voor eenvoudig over de Veluwe fietsen, door je eigen stad wandelen, genieten van kleine dingen die voor iedereen bereikbaar zijn. En accepteren dat het leven geen hysterische gelukbelevenis is.
Leven was altijd al lastig, elke tijd kent z’n problemen. Omdat er geen geloof is dat ons met elkaar verbindt en er weinig idealen over zijn, zijn we het besef kwijt dat ongeluk, verdriet en ziekte bij het leven horen. Er is alleen plat consumentisme voor in de plaats gekomen. Kopen, om de leegte in ons hart te vullen. En om elkaar de ogen uit te steken. Daar worden we niet gelukkig van.
Volgens de Wachter is de zin van het leven de zorg voor elkaar. "
"Van de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter verscheen pas Borderline times. Het boek is een groot succes in ons buurland, en nu ook hier. De Wachter is op verschillende plaatsen geïnterviewd en kan goed vertellen.
De kern van zijn boodschap is dat ons moderne Westerse leven te snel gaat. We racen (in zijn beeldspraak) voort in een speedboot. Steeds meer mensen kunnen die snelheid niet aan, vallen uit de boot, en worden opgevist door psychiaters die in roeiboten achter de raceboot aan peddelen. De drenkelingen moeten opgelapt met medicijnen.
In België gebruikt één op de tien mensen psychofarmaca: antidepressiva, of kalmeringsmiddelen. Steeds meer mensen raken arbeidsongeschikt om psychische redenen. De mensen die nog wel in de speedboot zitten gebruiken ook medicijnen, om het vol te houden.
De Wachter waarschuwt dat we de grenzen van de menselijke draagkracht naderen. Hij ziet dat er, ook onder economen (zoals de Britten Richard Layard en vader en zoon Skdelski, maar ook onze eigen Arnold Heertje), een steeds luider pleidooi klinkt voor beter, in plaats van steeds meer. Het streven naar economische groei doet mensen geen goed, net zoals het – volgens hem – obsessieve streven naar geluk weinig oplevert.
We moeten reizen naar idioot verre en exotische bestemmingen, ons over de kop sporten, drie keer de Mont Ventoux op in een zware versnelling. Zijn vraag is: en wat daarna? Hij pleit voor eenvoudig over de Veluwe fietsen, door je eigen stad wandelen, genieten van kleine dingen die voor iedereen bereikbaar zijn. En accepteren dat het leven geen hysterische gelukbelevenis is.
Leven was altijd al lastig, elke tijd kent z’n problemen. Omdat er geen geloof is dat ons met elkaar verbindt en er weinig idealen over zijn, zijn we het besef kwijt dat ongeluk, verdriet en ziekte bij het leven horen. Er is alleen plat consumentisme voor in de plaats gekomen. Kopen, om de leegte in ons hart te vullen. En om elkaar de ogen uit te steken. Daar worden we niet gelukkig van.
Volgens de Wachter is de zin van het leven de zorg voor elkaar. "
Geen opmerkingen:
Een reactie posten