Vijver

Het was onze grote wens: een vijver! En toen ik van iemand een stuk folie en beschermdoek kon krijgen hield niets meer meer tegen 🙂
Het graven ging opmerkelijk makkelijk in de klei, het is minder zwaar dan de Almeerse klei waar ik ooit een spitvork op heb verspeeld. Sterker nog: na een dag (met pauzes en rustmomenten) was het gat klaar!

De lengte is 3 meter, de breedte 1 tot 1,5 meter en het diepste punt 60 cm.

Bulkend van de spierpijn stond ik de volgende dag op, maar paracetamol redde de dag en ik heb vervolgens de beschermdoek en het folie erin gelegd. Plooien mogen, het gewicht van het water trekt het plat en na het vullen is er ook nog wel wat (voorzichtig) te corrigeren.

Langs de kant ligt een rand uitgegraven klei, zodat de vijverrand wat verhoogd is. Het werd een beetje boetseren hier en daar, maar uiteindelijk werd het redelijk gelijk. Dat is hier nog niet te zien. Vooral in de lengte was nog flink wat folie over en ik moest voorzichtig zijn om de struikjes niet te beschadigen!

Dat is ook de reden voor beschermdoek: de folie beschermen tegen wortels! Het zijn ook geen hardgroeiende struiken (spiraea Golden Princess en wat esdoornvarianten).

De folie ligt. We kunnen vullen!

Tijd om de tuinslang erin te zetten.

Maar eerst nog ff naar het tuincentrum want vooral zuurstofplanten zijn een absolute must voor een nieuwe vijver! Gelukkig had Groenrijk glanzend fonteinkruid, en verder kocht ik waterpest, vallisneria, cabomba, hottonia palustris, kafferlelie, houttuynia Chameleon, vlotvaren, dotterbloem. pijlkruid en hydrocote (bonte waternavel). Een mooie start!

En nu de kraan open en tussendoor het folie blijven herschikken tot het goed ligt!

Gisteren heb ik de randjes bijgewerkt. De kleirand nagelopen op onregelmatigheden, de folie waar nodig gladgetrokken, de folieranden wegstoppen onder de rest van de uitgegraven klei. De waterspiegel is de mooiste natuurlijke waterpas die je kan hebben!

De zwarte rand is zichtbaar, maar daar ga ik penningkruid en mazus neerzetten, en “kindje op moeders schoot”, eigenlijk een kamerplantje, maar ook aardig winterhard. Die had ik vorig jaar al geplant en tijdelijk even opgegraven, hij is de winter goed door gekomen en breidt al lekker uit!
Verder de kivietseitjes (bolletjes).

Ook heb ik lage euonymusstruikjes en cotoneaster dammeri. En nu is het wachten op de nieuwe cadeaubonnen (ze zijn onderweg!) die ik met enquêtes verdien, want mijn laatste is nu op.

De nieuwe plantjes en struikjes ga ik gauw planten; de randen heb ik gisteren afgewerkt.