Huis is weer aan kant, keuken niet helemaal, na het bakken van 2 taarten, want jongste spruitje is morgen jarig. Ik ben superblij met mijn vierkante bakblikje, daarmee kan ik geen taart bakken die ik in punten snij, maar wel eentje die ik in blokken snij. Zodat liefhebbers die niet kunnen kiezen (ik bak 2 taarten) twee kleine blokjes kunnen nemen.
Vroeger werkte ik ergens waar ook een Duitser over de vloer kwam. Zijn moeder had een boomgaard/moestuin en vooral in de zomer bakte ze "fabelhaftige" plaatkoeken met dat fruit. Elk weekend was hij bij zijn moeder en elke maandag kwam hij met twee forse plaatkoeken op het werk. En wat was het dan moeilijk kiezen!
We vonden er al snel een oplossing voor: van elke plaatkoek een klein stukje. Omdat de Duitser van achter "Knupfler" heette, werd deze manier van taart verdelen al snel "de Knupflermethode" genoemd: niet kiezen, maar van alles een klein stukje
Deze "Knupflermethode" heb ik met liefde overgenomen. Ik bak twee kleine taartjes en neem gerust twee kleine stukjes als je niet kan kiezen!
En welke taarten? Allereerst de chocolade-hazelnoottaart die ik enkele jaren geleden al eens heb gemaakt en die de jarige graag nog eens wilde. En verder, omdat ik eindelijk een tuin heb met Volop Groeiende Rabarber, een rabarbertaartje "van Teunie".
http://eenvoudigleven.blogspot.nl/2010/05/rabarbertaart.html
En dat allemaal voor de jarige zoon. Morgen wordt hij 15. Ik heb hem een ontbijtje naar wens beloofd. Hij wil: wentelteefjes (hier ook wel draaireutjes genoemd). Komt voor elkaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten