De presentatie (vanuit Hilversum) was in handen van Chantal Janzen, Jan Smit en Edsilia Rombley. Mijn voorkeur ging naar Edsilia uit, zij was in mijn ogen het meest professioneel. Nikkie Tutorials interviewde enkele kandidaten, het ging niet echt de diepte in natuurlijk maar ik moet bekennen dat ze het beter deed dan ik had verwacht.
 |
| Bron: Instagram Jan Smit |
Van alle kandidaten werd een fragment van hun inzending getoond plus natuurlijk een persoonlijk woordje waarin iedereen moed werd ingesproken in deze rare tijden.
Het Rotterdam Philharmonisch Orkest speelde Love Shine A Light, winnende song uit 1997. Geheel coronaproof werd dit niet als één groot orkest gespeeld, maar had elke muzikant een eigen beeldverbinding vanuit zijn of haar huis. Het klonk prima!
Zoals gewoonlijk was een aantal inzendingen weer ouderwets tenenkrommend en waren de uithalen niet van de lucht. Er waren Billie Eilishmeisjes, Franse hunks en sommige kandidaten hadden de kledingkast van hun oma uitgespit op zoek naar foute kleding uit begin jaren zeventig. Interessant vond ik vooral de Zweedse "Mama's", drie prachtige plussizevrouwen die geweldig zongen en een minstens zo geweldige uitstraling hadden.
Ook andere oudwinnaars/-winnaressen kwamen in beeld met opbeurende woorden. Zelfs de koning met gezin deed daaraan mee.
Enkelen zongen ook hun winnende nummer, zoals de zangeres van Milk & Honey ("Halleluja") en Marija Šerifović in de nagenoeg uitgestorven straten van Belgrado (inclusief mondkapjes).
Johnny Logan was er ook, en hoewel hij er niet jonger op is geworden (tja, het is alweer veertig jaar geleden dat hij voor het eerst won) was zijn stem nog onaangetast door de tand des tijds.
De Israëlische Nella die in 2018 won met haar opvallende optreden inclusief kakelende kip liet een andere kant zien/horen door een heel ingetogen song te zingen met alleen een soort muziekdoos met slinger als begeleiding.
Een hoogtepunt vond ik het optreden van Ilse de Lange en de Duitse kandidaat Michael Schulte, samen brachten ze een sterke versie van Ein Bisschen Frieden. Het origineel vond ik destijds een draak, maar zo kan het dus ook klinken!
En ook de samenzang aan het eind van Love Shine A Light van alle kandidaten (behalve Hooverphonic uit België, omdat bandlid Alex Callier het een "kutnummer" vindt) via videobeelden was bijzonder, omdat het zo typerend was voor deze coronaperiode: hou afstand, gebruik de moderne techniek om in verbinding te blijven!
Björn van Abba kwam ook nog even in beeld en volgens het AD zou Daði Freyr uit IJsland gewonnen hebben (ze hadden een poll georganiseerd).
Volgend jaar zal Rotterdam, deo en corona volente, weer gaststad zijn voor het Songfestival.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten