Verslaggeefster Alice ziet dodelijke kracht virus: ‘Ik hoor dagelijks de loeiende sirenes van ambulances’
Verslaggeefster Alice van Eijk van de Stentor ziet de dodelijk kracht van het coronavirus in haar dorp Heerde van dichtbij aan zich voorbij trekken. Ze tekent op hoe de boodschap van Mark Rutte binnenkomt en ziet lichtpuntjes, eerste kleine stapjes in een nieuwe fase.Alice van Eijk 22-04-20
We keken er naar uit, leefden toe naar het moment van gisteravond. In de hoop dat onze minister-president het einde van die nu al vijf weken durende ‘intelligente lockdown’ zou aankondigen. En we weer naar buiten kunnen. Naar ons werk, het voetbalveld, de kroeg en de kapper. Het gebeurde niet. Alleen de allerkleinsten mogen na de meivakantie weer naar school. Voor veel meer versoepelingen is het nog veel te vroeg. Het risico dat de epidemie weer oplaait, is simpelweg te groot.
Duivelse dilemma's
De vrijheid van de één mag niet ten koste gaan van de gezondheid van de andere Nederlander. Het zijn duivelse dilemma’s waarmee de premier worstelt tijdens deze coronacrisis, één van grootste en meest ingrijpende crisis die velen van ons ooit zullen meemaken. Ondertussen is het ‘gewoon’ lente geworden, de parken en het terras lonken. We willen zo graag. Maar er sterven nog elke dag heel veel mensen. Ik hoor dagelijks de loeiende sirenes van ambulances en er hebben volgens mij nooit eerder zoveel traumaheli’s boven mijn huis gevlogen als de afgelopen weken.Bittere noodzaak
En dus is het bittere noodzaak ook na 28 april nog zo veel mogelijk thuiswerken, blijven restaurants, pretparken, cafés en musea nog dicht. Geen festivals en geen betaald voetbal. Ook de regels voor het bezoek aan verpleeg- en verzorgingshuizen worden niet versoepeld. Omdat in tehuizen alleen mensen met een kwetsbare gezondheid wonen, zou elke besmetting direct fatale gevolgen kunnen hebben. Hoe moeilijk het ook is, voorlopig blijven we thuis.Het vraagt om zelfbeheersing en veel discipline van ons allemaal. We moeten het samen doen. In en met vertrouwen. Ieder vanuit zijn eigen kracht en expertise. Ik heb vertrouwen. In Mark Rutte, in de hulpverlening, in de zorg: in de mensheid. Altijd al gehad maar het is nu ook nog ergens op gebaseerd. Ik heb ongelooflijk veel verdriet gezien de afgelopen weken. Maar ook veerkracht. Dankzij vertrouwen.
Tranen
Mijn dorp Heerde is genadeloos getroffen door het coronavirus. In het verzorgingstehuis in het hart van dorp is bijna een derde van de bewoners inmiddels overleden. De grafdelver kan het werk amper aan, hij moet concessies doen die hij eigenlijk niet wil doen. Hetzelfde geldt voor de toegewijde uitvaartverzorgster. In tranen vertelde ze hoe zwaar het haar valt de mensen nu niet te kunnen verzorgen zoals ze dat graag wil doen. Maar beiden doen wat ze kunnen, vol overgave. Ze geven vertrouwen en hebben het vertrouwen van de getroffen families. Het versterkt elkaar.Ontmoeting
Ik zie het ook in het verpleeghuis in het dorp. Hoe hard er wordt gewerkt en met hoeveel liefde er wordt verzorgd. Na al die loodzware werkweken, nog steeds. Mijn schoonmoeder zit in het verpleeghuis. Na weken amper contact te hebben gehad, regelde een paar dagen geleden één van de verpleegkundigen een spontane ontmoeting in de achtertuin. Op anderhalve meter met de heg ertussen. Hoe klein ook, het deed zo goed om haar even te zien. Ze wordt goed verzorgd, daar kunnen we op vertrouwen.Dollen op het voetbalveld
Onze jongste dochter hoeft geen eindexamen te doen. Maar dankzij de inzet van betrokken docenten, wordt er toch nog iets van gemaakt. De basisscholen gaan weer open, de kleintjes mogen weer naar opvang. En ze mogen weer buiten in teamverband sporten. Heerlijk samen dollen op het voetbalveld. Zoals dat hoort na een lange winter.Het zijn de kleine lichtpuntjes waar we het voorlopig mee moeten doen. Gezondheid is een groot goed en gaat boven alles. Ook boven de economie. Hoe moeilijk ook voor al die ondernemers, die hun bedrijf weer willen opstarten. Corona raakt ons allemaal. Onszelf, onze ouders, vrienden en collega’s. Het vraagt om geduld, zelfbeheersing en vertrouwen. Van ons allemaal. In ieder geval nog tot 20 mei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten