30-Day Song Challenge - dag 6

Zie mijn introductie op 12 januari.  Het is de bedoeling dat je elke dag een bepaald liedje noemt binnen een bepaalde context. Eigenwijs als ik ben hou ik het niet altijd bij één liedje...!

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Day 6 - a song that makes you want to dance

Piano man - Billy Joel

Wild Dances - Ruslana

Boonika Bate Toba - Zdob si Zdub

Rocky road to Dublin - The Dolmen

If I should fall from grace with God - The Pogues

Lord of the dance - Rapalje

Ongemerkt zit er een boel folk-achtige muziek in. Ik kon even niets anders verzinnen, al lukt dat misschien wel als ik er nog wat langer over nadenk.

Pianoman is een vreemde eend in deze bijt, maar ik kan niet stilzitten en moet meedeinen, ook zonder alcohol 😉Er zit sinds een paar jaar ook nog een emotioneel randje aan. Een paar jaar geleden was er in het programma Over Mijn Lijk (over jonge mensen die niet lang meer te leven hebben) een jongeman met een grote vriendenkring, als ik me goed herinner was hij een student. Een jaar na zijn overlijden komen zijn vrienden bijeen in een kerk en zingen luidkeels Piano Man. 

Een heel ander nummer is Wild Dances van Ruslana uit Oekraïne. In 2004 won ze hiermee het Eurovisie Songfestival, tot frustratie van Nederland, dat ervan overtuigd was dat "die Oosteuropeanen" op elkaar stemden en wij arme Westeuropeanen geen schijn van kans meer hadden. Nee, dan zo'n halfblote dame, dat scoort daar wel!

Maar ik heb dat zure gejammer nooit gesnapt.Vriendjespolitiek hoort er nou eenmaal bij. Portugal en Spanje stemmen al decennia op elkaar, Israël geeft ons al jaren douze points en ook de Scandinaviërs weten elkaar altijd te vinden. En het is gewoon een lekker opzwepend lied met veel trommels en een ritme dat zelfs een lijk nog tot leven wekt!

Een jaar later haalden we niet eens de finales en dat zou nog wel een paar jaar zo doorgaan. Wat waren de druiven zuur! Maar ik bleef genieten van mijn guilty pleasure, ook al haakten steeds meer Nederlanders af. 

Dit jaar werd ik nog meer verrast door de Moldavische inzending: een losgeslagen pretpunkgroep met vleugjes Pogues, Red Hot Chili Peppers in hun beste jaren en een flinke dot eigen folklore, inclusief een oma met trommel (in werkelijkheid een 60-jarige vrouw die ze ooit hadden zien spelen bij een dorpsfeest).

Kijk vooral het filmpje. Kun je blijven stilzitten als het instrumentale stukje losbarst?

Terug naar West Europa, om precies te zijn Weynouth aan het zuidrandje van Groot Brittannië. Daar komt The Dolmen vandaan, breed georiënteerde muzikanten met Kayleigh, Taloch, Chris en Josh als harde kern (en heel sympathieke mensen die graag geziene gasten zijn op festivals als Castlefest en Zomerfolk). Ze spelen eigen werk, waar met name paganisme een rol in speelt, maar ook shanties en traditionals, zoals deze prachtige Rocky Road to Dublin. Het filmpje heb ik zelf gemaakt tijdens Castlefest Winter Edition 2016 en ik zou er maar eens goed voor gaan zitten staan!

Nee, we zijn voorlopig nog niet uitgedanst! Deze vrolijke deun is van The Pogues en het intro is later nog gebruikt door Pater Moeskroen (Laat maar waaien) waarbij het handig werd gemixt met een ander Poguesnummer (Streams of Whiskey). Ik heb drie Poguesconcerten bezocht, de laatste was met Joe Strummer omdat Shane MacGowan er net uit was gezet/gestapt. If I should fall from grace with God is één van hun gegarandeerde meestampers.

Nou vooruit, eentje nog. We mogen natuurlijk Rapalje niet vergeten, die vrolijke Groningers die alweer een aantal jaar hun eigen festival hebben, Zomerfolk. Heel gezellig, met muziek, kraampjes, kinderspelen en heerlijk eten! De muziek staat altijd op een net volume zodat je niet met fluitende oren thuis komt en het is zo kindvriendelijk dat de kinderen tijdens de optredens op de rand van het podium en op de boxen mogen zitten! Ik heb er een aantal keer als vrijwilliger gewerkt en het is elke keer weer een gemoedelijk feest, zowel voor als achter de schermen.

Ze hebben veel dansbare liedjes, maar deze titel is wel toepasselijk. Hij is volgens mij van The Dubliners (die ook op Zomerfolk hebben gespeeld, tegenwoordig heten ze The Dublin Legends) en het gaat over Jezus Christus. Op speelse en toch eerbiedige wijze wordt Zijn leven, lijden en opstanding bezongen. Prachtig!