maandag 20 januari 2020

30-Day Song Challenge - dag 9

Zie mijn introductie op 12 januari.  Het is de bedoeling dat je elke dag een bepaald liedje noemt binnen een bepaalde context. Eigenwijs als ik ben hou ik het niet altijd bij één liedje...!

(tekst gaat verder onder de afbeelding)




Day 9 - a song that makes you happy
Happy - Pharrell Williams
Flatlands - Rapalje (2016 eigen video)
Good Old Fashioned Lover Boy - Queen
Laat me - Ramses Shaffy


Het lijkt heel fantasieloos om Pharrell Williams te kiezen, maar ik word oprecht blij van dat liedje. Lekker ritme, luchtig melodietje. Dans en klap lekker mee. Het videoclipje is ook al zo aanstekelijk!
Sinds 2015 doe ik vrijwilligerswerk voor Zomerfolk, het festival van Rapalje, dat in juni in het Groninger Stadspark wordt gehouden. Rapalje maakt muziek waar ik blij van word. Ik leerde in 2016 tijdens Zomerfolk het nummer Flatlands kennen, dat je absoluut live moet meemaken! "Doedelzak" en "polonaise" lijkt een vreemde combinatie, maar het maakt de mensen heel happy! Het filmpje is door mijzelf gemaakt.
Queen is voor veel mensen een muziekexplosie met véél gitaar en koortjes. Denk aan Bohemian Rhapsody. Maar ze hebben ook veel eenvoudiger songs waarbij de trukendoos niet zo ver open hoeft. Op Good Old Fashioned Lover Boy is nog een heel klein koortje te horen, verder is het gewoon piano, drums, bas en gitaar. Het is dan ook, met een bescheiden ondersteunende geluidstape, prima live uit te voeren, zoals in 1977 op de BBC te zien en te horen was. Het klinkt opgewekt, beetje huppelig ritme, knipoogjes hier en daar, en Brian May's gitaar jubelt er vrolijk doorheen. Ik word er blij van.
Misschien niet helemaal voor de hand liggend om Ramses Shaffy als blijmaker neer te zetten, zeker niet als je meer van hem weet. Een geweldig artiest met een dijk van een stem en prachtige teksten, maar ook een moeilijk mens. Zijn drankgebruik is berucht. Hij was lastig in de omgang. Ik heb iemand gekend die een tijdje naast hem heeft gewoond en die was zijn drankgebruik en bijhorende overlast méér dan zat. Dat is de schaduwkant van Ramses.
Maar als je dat even los laat, blijven er schitterende teksten over. Zoals Laat me. Laat me mijn eigen gang maar gaan (maar dan natuurlijk wel op een manier dat anderen er geen last van hebben). Leven in het nu. De "ik" in het lied heeft geen perfect leven, hij verwaarloost zijn vrienden, heeft geen bezit, zwerft het land door, voelt zich niet altijd op zijn plek, maar hij zegt: laat me zijn zoals ik ben, ik hoop nog lang zo te kunnen leven en ik leef gewoon van uur tot uur. En dat is eigenlijk best wel prettig in een wereld waarin het méér méér méér en béter béter béter moet zijn.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten