30-Day Song Challenge - dag 7

Zie mijn introductie op 12 januari.  Het is de bedoeling dat je elke dag een bepaald liedje noemt binnen een bepaalde context. Eigenwijs als ik ben hou ik het niet altijd bij één liedje...!

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Day 7 - a song to drive to

In the end - Linkin Park

Het regent zonnestralen - Acda en De Munnik

Donald where's your troosers? - Enter the Haggis

Een paar dagen geleden schreef ik het al: toen ik nog een auto had, had ik een SD-schijfje van 2 GB in mijn autoradio met honderden songs die ik op topvolume door de auto liet schallen. Eigenlijk is het heel raar: toen ik nog jong was klaagden mijn ouders of het wat zachter kon, toen ik ouder was klaagden mijn kinderen over het geluidsvolume. 

Er stond zo'n enorme variatie aan muziek op die SD, en ik wisselde ook nog wel eens mp3-bestanden af als ik er op was uitgekeken. Zo heb ik tijdenlang Bankrobber van The Clash en Port of Amsterdam van David Bowie als favoriet gehad, en in de tijd van de cassettebandjes (begin 21e eeuw) heb ik Goud van Rowwen Hèze grijsgedraaid.

Uiteindelijk heb ik toch voor "slechts" drie nummers gekomen. Het eerste nummer is In the end van Linkin Park. Een mooie combinatie van stijlen die zowel de kinderen als ik zelf goed kon waarderen. We hebben hem regelmatig meegebruld tijdens de autoritten.

Een andere meebruller was Het regent zonnestralen van Acda & De Munnik. Het is eigenlijk het vervolg van Als het vuur gedoofd is. De gedesillusioneerde Herman die daarin bezongen wordt zit in het park en realiseert zich dat van al zijn jongensdromen alleen het oud worden was uitgekomen. Hij heeft een gezin, hij heeft een baan, hij heeft verplichtingen en daarom zullen die dromen nooit meer uitkomen.

In Het regent zonnestralen blijkt Herman er vandoor te zijn gegaan. Hij heeft zijn auto verkocht, maar de persoon die die had gekocht verongelukt dodelijk en kwam onder Hermans naam in de krant. Heftig, maar het geeft Herman wel de ruimte om alsnog zijn dromen uit te laten komen!

Of dat in de praktijk ook zo gaat hebben we ons wel afgevraagd, zonder ID en zo. Maar het idee was geweldig en het liedje was een geweldige automeezinger.

Mijn kinderen hadden ook inspraak wat de muziek betreft. Zo kwam oudste zoon met songs die ik nog niet kende, zoals Tanz Mit Mir van Faun en Donald where's your troosers (geen schrijffout) van Enter The Haggis. Die laatste is een Canadese band die graag naar de Schotse roots terug ging, maar op den duur afstand nam van hun hilarische versie van dit liedje uit begin jaren zestig. Het begint rustig, een beetje exotisch, maar dan barst het feest los. Altijd weer goed voor een brede grijns onderweg!